IAKO uredno glasaju više od 20 godina, građani čak 13 opština i gradova nisu imali svoje predstavnike u republičkom parlamentu, dok je čak 117 lokalnih samouprava za ukupno dve decenije imalo manje od pet poslanika.
Ovako izgleda presek prvih osam skupštinskih saziva, gledano iz ugla teritorijalne zastupljenosti, u koje nije imao priliku da uđe nijedan stanovnik Gadžinog Hana, Sremskih Karlovaca, Batočine, Mionice, Knića, Ćićevca, Crne Trave, Plandišta, Kačanika, Opolja, Srbice, Novog Brda i Štimlja.
Ovi podaci navode se u istraživanju koalicije „Otvoreni parlament“ i istovremeno otkrivaju sve veću prisutnost poslanika iz prestonice. Tako je u sazivu iz 1991. sedelo 54 Beograđana, a sada ih je čak 119. Na drugoj strani, više od polovine gradova i opština u četiri od osam skupštinskih saziva nije imalo svoje poslanike.
Mladen Jovanović, član koalicije „Otvoreni parlament“, objašnjava za „Novosti“ da u 117 opština, u kojima živi gotovo dva miliona ljudi, u prethodnih 20 godina nije bilo zastupljeno u parlamentu:
– Poslanici uglavnom dolaze iz velikih urbanih sredina i pitanje je da li mogu da donose dobro odluke kada ne poznaju lokalne prilike.
Slaviša Orlović, profesor Fakulteta političkih nauka, kaže za „Novosti“ da postoji više razloga zbog kojih je parlament izrazito nereprezentativan i „beogradocentričan“:
– To je posledica toga što od 2000. godine postoji samo jedna izborna jedinica i što su do pre četiri godine stranke same odlučivale ko će od kandidata sa izborne liste da uđe u Skupštinu. Iako su sada liste zatvorene, stranke i dalje ne vode previše računa o teritorijalnoj zastupljenosti. Rešenje je povećanje broja izbornih jedinica unutar proporcionalnog sistema ili uvođenje neke vrste mešovitog ili većinskog sistema.
