Pre desetak godina, u 17 od 25 upravnih okruga prosečna plata bila je manja od republičkog proseka. Iznos prosečne zarade, veći od republičkog proseka zabeležen je te godine u samo pet upravnih okruga koji, naravno, pripadaju regionu Beograda i Vojvodine. I dok je u Topličkom i Pirotskom okrugu prosečna plata bila za trećinu manja od proseka na nivou republike iznos prosečne mesečne zarade u Beogradu bio je za četvrtinu veći od proseka. U Južnobačkom regionu građani su bili u plusu sa nekih 7,7%.
Kako se broj okruga sa natprosečnim mesečnim zaradama smanjivao a procenat razlike povećavao, tako je broj okruga koji su bili ispod proseka rastao da bi, 2008. godine, udeo okruga u kojima je prosečna plata manja od republičkog proseka dosegao 80%, odnosno njih 20 od ukupno 25. Trend se nastavio sve do 2014. godine.
Podaci iz 2014. godine pokazuju da je broj okruga u kojima je prosečna mesečna zarada, u značajnijoj meri veća od proseka spao na jedan – Beogradski. Iako su formalno iznad proseka bili i Južnobanatski, Južnobački pa čak i Borski okrug, prosečne plate u ovim okruzima bile su za najviše 5 – 6% veće od proseka.
Podaci o primanjima u Beogradskom okrugu pokazuju da se procenat razlike, u odnosu na republički prosek, u Beogradskom regionu popeo na 24,4% pa su tako građani Beogradskog okruga u 2014. godini u proseku imali za “četvrt hleba više” u odnosu na građane ostalih okruga.
U periodu od 2008. do 2014. godine, okruzima u kojima je prosečna mesečna zarada manja od proseka pridružio se još jedan, 21. okrug. Ono što se nije promenilo je činjenica da su građani Topličkog, Pčinjskog i jablaničkog okruga imali i do 27% manje plate gledano u odnosu na republički prosek.
I počela je migracija, zvana trbuhom za kruhom. Prema podacima Republičkog zavoda za statistiku – RZS, broj stanovnika u Pirotskom i Zaječarskom okrugu, u poslednjih dvadeset godina , umanjen je za četvrtinu dok je u Borskom okrugu zabeležen pad od 32,7%, što znači da je broj stanovnika ovog okruga 2011. godine bio za trećinu manji nego 1991. godine. Ono što je, pored odliva stanovništva, zajedničko ovim okruzima jeste i administrativna pripadnost – sva tri pomenuta okruga pripadaju regionu Južne i Istočne Srbije.
Broj zaposlenih u Srbiji u periodu od 2005. do 2014. godine smanjio se sa 2 miliona i 68 hiljada na 770 hiljada ljudi pri čemu je najveće smanjenje zabeleženo u periodu od 2005. do 2008. godine. Rekorderi, nažalost postoje i u ovoj oblasti.
Uporedni pregled pokazuje da su okruzi sa najnižim primanjima, kao što su Pirotski, Zaječarski i Pomoravski, istovremeno i oblasti u kojima je zabeležen najveći procenat smanjenja broja zaposlenih, i najveći gubitak stanovništva.
Još jedan trend ostaje uočljiv. Rekorderi iz ove tri oblasti pripadaju Južnom i Istočnom, i regionu Šumadije i Zapadne Srbije. Da li je Vlada Republike Srbije upoznata sa činjenicom da u Ustavu republike Srbije u članu 94. piše: “Republika Srbije se stara o ravnomernom i održivom regionalnom razvoju”.
Da zaključimo. Kaže se da je država tamo gde su ljudi.
Nameću se pitanja:
Da li se država stara o ravnomernom regionalnom razvoju?
Kako i šta radi Ministarstvo državne uprave i lokalne samouprave?
I, gde su Narodni poslanici?
Mislite o tome! Jer je sve #stvarizbora, i jer je veoma bitno da #biramkogabiram. Naročito u izbornoj godini!
